BETT beurs bezoek

Ondanks alle goede voornemens is er altijd wel iemand die zegt; nee joh, gewoon rondlopen. En ach soms werkt dat ook het beste :) Gelukkig heb ik aardig wat van mijn lijstje en meer kunnen zien.

Bezoekers kunnen allerlei onderwijsquotes aandragen, deze worden dan door creatieve kunstenaars op de muur van een van de sprekersruimtes, de Bett arena, getekend. Ik vind dat altijd wel leuk, en ook deze keer stond er weer wat moois bij :)

De growth mindset kwamen we al erg veel tegen dus deze vond ik toepasselijk op de laatste dagen hier. En het high-level thinking en critical skills aanleren is ook iets waar we ons veel mee bezig houden.


Uiteraard hebben we ook stands bezocht. Ter inspiratie voor ons moderne media lokaal hebben Ilma en ik een aantal leuke tools gespot: met name de interactieve projecties.

Een vaste opstelling van Active Floor.

Verrijdbare versie van http://www.bettshow.com/exhibitor/Nautilus-1. 

 In Nederland ken ik LuQo die hier mee bezig is.

Verder hebben we bij de Nederlandse start-ups hoek een leuk gesprek gehad met Tim van LessonUp, een tool om online lessen mee te maken. Die heb ik eerder al eens bekeken en het is een mooie manier van presenteren en interactie opzoeken. Je kunt er gratis een proefabonnement nemen en ze denken heel erg met je mee!

Ook Liza spraken we bij de Nederlandse start-up hoek, zij werkt bij traintool, een online role playing app. In deze app gaan toekomstige docenten oefenen met video hoe ze reageren voor een klas. Ze krijgen een situatie voorgeschoteld (video), nemen hun eigen reactie op en kijken deze terug. Daarna moeten ze daar een vraag of een aantal vragen over beantwoorden, zoals hoe was je stemgebruik? wat was je ademhaling? had je een zelfverzekerde houding? De video's van zichzelf kunnen ze ook delen met studiegenoten en hun docent. Een mooie voorbereiding op de eerste lessen.

Ilma en ik waren gecharmeerd van de grappige robot Albert. Deze robot is voor 3-10 jaar en leuk om mee te spelen. Er zijn allerlei spellen en apps die je hiermee kunt gebruiken. De teaching materials zijn gericht op het leren programmeren. Je koppelt de telefoon en de robot aan elkaar en hebt dan een interactieve tool.


Ook om te leren programmeren (dat is namelijk hot in Engeland omdat het in het curriculum staat) waren er veel stands die werkten met de micro:bit. Dit is een klein printplaatje, net zoals de raspberry pi, die je met een app of met de computer kunt programmeren. Hiernaast een gitaar die via de microbit gekoppeld wordt aan allerlei tools. 

Als laatste vooral voor onze ict afdeling die het plan heeft om van sharepoint een leeromgeving te maken...  Via een programma dat alle informatie van verschillende onderdelen van sharepoint haalt kun je er toch een soort van overzichtelijk dashboard van maken. http://www.lpplus.com/solutions/lp365-2.html. Zelf blijf ik meer gecharmeerd van Google classroom icm online leerpaden, al denk ik wel dat dit een mooie vorm kan zijn om de mogelijkheden van sharepoint en office365 te gebruiken.

Tot zover de inspiratie van BETT 2016!

Halcyon International School – VO-school hartje Londen

In tegenstelling tot Jeroen mocht Wies wat langer slapen en bezocht een VO-school in hartje Londen, aan de andere kant van Hyde Park.

Halcyon international school is een nieuwe school, dit is pas het derde schooljaar dat ze draaien. De school is opgericht door een aantal ouders die graag een International Baccalaureate (internationaal curriculum) school wilden die veel met moderne media werkt. Zij zijn in contact gekomen met Cindy Crannell, een ondernemende docent die Google Apps for education expert is. Vanaf het begin is de school dus opgebouwd als min of meer paperless school. De leraren die we spraken waren te spreken over het feit dat er niet een enorme transitiefase is geweest, maar dat je direct in een goed werkend systeem instapt.

De school ontving ons zeer hartelijk en benadrukte ook dat we vooral de leerlingen het hemd van het lijf mochten vragen. We werden in tweetallen en drietallen door leerlingen rondgeleid. Er zijn ongeveer 40 nationaliteiten bij de 80 leerlingen. Onze 14-jarige tourguide kwam uit Oostenrijk en kon ‘hogeschool’ na enig nadenken best vertalen naar Hochschule ;-) Tijdens de rondleiding was het pauze, en tijdens de pauzes wordt er altijd vers fruit geserveerd. De biologische lunch is altijd vegetarisch, mede omdat de school op het grondgebied van een oude synagoge staat (er zijn nog gebedsruimtes aanwezig).

Na de rondleiding vertelden drie leerlingen over hun ervaringen met de school. Een daarvan vertelde dat ze was overgestapt van een reguliere school naar deze school omdat ze erg dyslectisch is. Op de oude school had ze wel een laptop, maar daar werd weinig rekening mee gehouden. Hier op Halcyon is alles direct digitaal en dat spreekt haar zeer aan, ze is nu niet meer zo ‘anders’ dan anderen. Ook de automatische manier waarop materialen worden geordend door de computer en hoe alles goed terug te zoeken is worden door meerdere leerlingen en leraren geroemd.

Ok, leuk, hoe ziet het digitale landschap er nu uit?

1.     Alle leerlingen kopen een iPad (ik vermoed dat het geen goedkope school is). Ouderejaars geven wel aan dat een laptop prettiger is omdat je naarmate je verder in het curriculum komt veel meer moet typen.

2.     Docenten plaatsen alle materialen (video, tekst, websites, ibooks) die bij een bepaald vak/les horen in iTunesU. Vervanging van textbooks.

3.     Leerlingen werken aan opdrachten/geven feedback via Google Drive (dus google docs, google slides etc). Vervanging van schriften en werkboeken.

4.     Opdrachten inleveren en van feedback voorzien gebeurt via google classroom. Vervanging van de inleverstapel op het bureau van de docent. Het werkt makkelijk en ze geven glow en grow feedback: wat gaat goed en waar kun je in groeien.

Alleen bij wiskunde en bij literature gebruiken ze nog veel boeken. Bij wiskunde omdat het werken met formules en symbolen nog niet zo makkelijk gaat op een ipad. En bij literature om het gevoel voor een boek te behouden :)

Zowel docenten als leerlingen geven aan dat ze samen werken met ict in het onderwijs. Heel vaak geven leerlingen tips aan docenten voor nieuwe leuke apps. We zagen dit ook gebeuren tijdens de rondleiding.

Hoe negen uur les veranderen in 30 uur samenwerking via Google drive.

De laatste leerling vertelde over een project wat ze hebben gedaan. Het thema was seksueel geweld in conflictgebieden. Daarbij onderzochten leerlingen bepaalde situaties en maakten in groepen TedX-presentaties. Iedereen was uitgenodigd, niet alleen de ouders. Ook bekeken ze gezamenlijk een documentaire en gingen in discussie met de documentairemaakster.

Hij gaf aan dat er maar negen lesuren voor gepland stonden en dat ze dit konden uitbreiden door intensief samen te werken in Google drive. Ook met de docenten, door concrete en snelle feedback in het document kunnen geven.

Al met al een mooie school die goed heeft nagedacht wat ze wilden bereiken en daarvoor in feite simpele (gratis) tools gebruiken. Door slim te combineren voorkom je hiermee dat je een overload aan programma’s gebruikt.

Foto’s maken mocht niet van leerlingen dus helaas weinig afbeeldingen... 

MAD questions! Make A Difference - Pete Hall Jones

Pete Hall Jones vertelt met veel humor en voorbeelden over het onderwijs over 15 jaar. De leerlingen die we dan in de klas hebben gaan de 22e eeuw in! Een greep uit een aantal toekomstbeelden en realitychecks die hij ons gaf. 

Over de vorm van het onderwijs

Onderwijs over 15 jaar is in een gebouw waar je naartoe gaat om te leren, niet omdat je naar school moet. Bij de deur staat politie om te doen aan crowd control: iedereen wil naar binnen maar dat lukt niet allemaal. Je wordt eenmaal binnen welkom geheten, de mensen zeggen: "goed dat je er bent, wat wil je graag leren?". En je kunt overal staan, lopen, zitten en je vragen stellen, net als in een Apple store. 

Over individuen en differentiëren

Eigenlijk best gek dat we ons best doen om de wedstrijd wie het beste kan samenwerken te winnen! Zou je daar überhaupt een wedstrijd van moeten maken!? 

De uniforme aanpak in het onderwijs wordt extra bijzonder als je de vergelijking maakt met de gezondheidszorg. Persoon A krijgt zoveel medicijnen om beter te worden en persoon B krijgt juist andere. Maar allebei worden beter. De arts kijkt regelmatig en op verschillende momenten bij verschillende patiënten hoe het gaat en stelt zo nodig de medicatie bij. In het onderwijs zeggen we dat iedereen hetzelfde boek, aantal lesuren en lessen moet krijgen om beter te worden. Niet afgestemd op de personen. We testen één keer per jaar wat de resultaten zijn en dan passen we daar voor de lange termijn iets van ons onderwijs op aan. Te laat dus. 

Voorbeeld van de WHO is deze checklist (op één A4) voor iedereen ter wereld die een operatie gaat uitvoeren in welke situatie dan ook. Daar staan geen eisen op, maar 20 vragen die je helpen om als professional de slimme beslissingen te nemen. Daarmee zijn veel operaties verbeterd en veel minder patiënten overleden. Zou je dat voor het onderwijs kunnen doen? 20 vragen opstellen bij het voorbereiden, uitvoeren en evalueren van je les?

Leestip over de diversiteit in kennis en achtergrond van onze leerlingen: the knowledge deficit van ED Hirsch. Al die individuen die een plek vinden in ons onderwijs. 

Over toetsen & bewijzen

Een vraag: hoe kan het dat je voor je rijbewijs moet weten hoe de motor van je auto werkt en dat je voor je schooldiploma niet hoeft te weten hoe je hersenen werken? 

Pete Hall Jones pleit voor het behandelen van de growth mindset van Carol Dweck in het onderwijs (bij de LERO hebben we dat in periode 1 met de eerstejaars behandeld). 

Op het vliegveld is het uitgangspunt dat 100% van de vluchten veilig opstijgt en landt. Ze tellen terug want ze nemen 100% als baseline. In het onderwijs zeggen we: yes, 40% slaagt! Dat is niet het goede uitgangspunt. 

In je werk krijg je nooit meer te maken met een toets zoals de Cito/tentamen/proefwerk. Je krijgt wel regelmatig beoordelingen en feedback. Zou je ook 360 graden feedback kunnen doen voor je leerlingen? Een voorbeeld wat hij geeft: je moet als leerling in 8 verschillende situaties empathie laten zien. Alle mensen om jou heen kunnen aangeven als ze jou dat hebben zien doen. Je hebt als leerling een ‘tag’ bij je (zoals de kopieerdruppels van HSLeiden) en mensen in jouw omgeving scannen dat en vullen in de bijbehorende app in welk gedrag je hebt laten zien. 360 graden, want niet alleen van de docent of alleen van de ouders. Ook ooms en tantes, buren, vrienden kunnen aangeven wat er gebeurt.

Veel van deze keynote sloot aan op dinsdag, prof Yong Zhao sprak ook over de individuele benadering en de growth mindset van Carol Dweck.

Gemeentemuseum Den Haag – verslag van Guido

 Joep start met de vraag van wie de schilderijen op het scherm zijn. We zien Victorie Boogie Woogie en een compositie nummer van Mondriaan. Hij legt uit dat Mondriaan eerst figuratief schilderde en daarna op zoek naar ging naar balans in zijn composities en later in NY naar beweging onder invloed van boogiewoogie muziek. Op tafel liggen zwarte vierkante platen karton en staan bakjes met rechthoekige vormen in de primaire kleuren en wit. In tweetallen is de opdracht om hiermee binnen een minuut een balans te creëren zoals Mondriaan dat deed. Een aantal resultaten worden nabesproken aan de hand van de vraag hoe men geprobeerd heeft balans te verkrijgen en Joep benadrukt dat nabespreken een heel belangrijk deel is van een beeldende opdracht. We kunnen de resultaten van de andere groepen helaas niet zien. Daarna wordt als opdracht gesteld dat we beweging creëren met de rechthoekige vlakken op het karton. In de reflectie vertelt Joep dat een gekaderde opdracht leerlingen uitdaagt om met creatieve oplossingen te komen en dat dit in schril contrast staat met de uniforme paddenstoelen die leerlingen maken bij een gemiddelde knutselopdracht op de basisschool. 

 

Vervolgens toont hij een beeld van een vroege Mondriaan, een boerderij in een herfstlandschap bij ondergaande zon. Hij vraagt ons het beeld te interpreteren aan de hand van een aantal typen kijkvragen die hij stelt: associatief, onderzoekend en aan de hand van beeldaspecten. Op de vraag of iemand beeldaspecten kan opnoemen, zoals die staan opgesteld in de kerndoelen voor kunstzinnige vorming, heeft niemand antwoord. Hij noemt vorm, kleur en compositie (wat overigens categorieën beeldaspecten zijn) en vertelt dat hij daar niet veel mee doet in het basisonderwijs, terwijl dat juist houvast biedt aan leerkrachten bij het opstellen van een lessenreeks met beeldende vorming opdrachten. Daarna toont hij een foto van een kunstwerk uit 2005 van een opgezette vos met een jagershoed, een loopstok, mitella en een ei onder z'n rechterpoot. De werkvorm bij het beeld is om nu zelf vragen op te stellen, zodat de leerling gerichter en in meer detail leert kijken en vervolgens met een eigen interpretatie kan komen. Ook vraagt hij wat een praktische vervolgopdracht zou kunnen zijn binnen de kunstzinnige vakken of disciplines. Hij doet suggesties voor een taalles, dramales en tekenopdracht.

Als laatste haalt hij het model van 21CS aan en vraagt ons te kijken welke van de 7 vaardigheden aan bod zijn gekomen tijdens deze kunstzinnige lessen. Samenwerkend leren en sociale vaardigheden door het werken in tweetallen en groepjes, culturele vaardigheden bij de interpretatie van de kunstwerken, probleemoplossend vermogen bij de opdracht bij het zoeken naar balans en beweging enzovoort. Alleen de ICT-vaardigheden zijn niet aan bod gekomen en daarvoor doet hij de suggestie om de werken via social media te bespreken. Een zwak voorbeeld naar mijn mening, maar de boodschap komt over. Kunst is een belangrijk middel om te werken aan de 21CS en zou meer plaats moeten krijgen in het onderwijs in plaats van dat het wordt het gezien als iets waar geen tijd voor is ten behoeve van taal en rekenen.

Flitch Green Academy

De ochtend begint vroeg wanneer om half 6 de wekker gaat. Op het programma staat het bezoek aan de Flitch Green Academy, een school die met veel toewijding hun kinderen voorbereiden op een toekomst die verre van zeker is. We vinden hen ver buiten Londen. De organisatie van de studiereis heeft om die reden een aparte bus geregeld om de leerkrachten naar de school te brengen. Een reis van een kleine twee uur stond ons voor de boeg. De bezochte school geeft les volgens het challenge-systeem waarin alle klassen werken aan individuele uitdagingen op een bepaald doel. Hun ethos is om studenten te leren om het juiste instrument te gebruiken voor de taak set, die een ipad, mac potlood of penseel zou kunnen zijn. Hoewel Apple goed zichtbaar is in de school wil de directeur vooral uitgaan van kwaliteit en onderwijskeuzes. Op de website is te lezen hoe er trots aan deze doelen is gewerkt: "Goed gedaan aan alle kinderen die individuele doelstellingen gedurende het schooljaar hebben bereikt. En zeer speciale felicitaties aan de 31 kinderen die alle zes de doelstellingen van dit jaar hebben bereikt!" Elke groep stelt z'n targets per jaar vast op groeps- en individueel niveau.
Nathan Lowe ontvangt een samenstelling van vier groepen die uit alle windstreken naar deze school zijn gekomen. De school met haar kinderen is gewend om bezoekers te ontvangen die hun schoolconcept bekijken. Dat is zichtbaar bij de rondleiding die de kinderen door de klassen verzorgen. Nathan Lowe heeft meerdere malen gesproken voor Apple en ook nu was een afvaardiging van Apple Education Nederland aanwezig om de ervaringen te delen. Rond twaalven vertrekt de bus weer richting Londen om na een route dwars door het centrum te ëindigen bij het hotel.

Aan alle tafels wordt aan andere 'targets' gewerkt. Ieder op zijn of haar niveau. Uiteraard heeft de tablet daarbij vaak een duidelijke rol.

Dit is een bijna letterlijke vertaling van 'paperless-lessons'. Hoewel? Er is nog wel papier!

Wie zegt dat tablets afleiden, heeft het volgens mij toch echt mis ;-)

Jazeker, ook kleuters zijn in staat hun geel-zwarte bij te programmeren! Coding is een belangrijk item in het Engelse curriculum.

Workshop - Gemeentemuseum Den Haag

Joep start met de vraag van wie de schilderijen op het scherm zijn. We zien Victorie Boogie Woogie en een compositie nummer van Mondriaan. Hij legt uit dat Mondriaan eerst figuratief schilderde en daarna op zoek naar ging naar balans in zijn composities en later in NY naar beweging onder invloed van boogiewoogie muziek. Op tafel liggen zwarte vierkante platen karton en staan bakjes met rechthoekige vormen in de primaire kleuren en wit. In tweetallen is de opdracht om hiermee binnen een minuut een balans te creëren zoals Mondriaan dat deed. Een aantal resultaten worden nagesproken aan de hand van de vraag hoe men geprobeerd heeft balans te verkrijgen en Joep benadrukt dat nabespreken een heel belangrijk deel is van een beeldende opdracht. We kunnen de resultaten van de andere groepen helaas niet zien. Daarna wordt als opdracht gesteld dat we beweging creëren met de rechthoekige vlakken op het karton. In de reflectie vertelt Joep dat een gekaderde opdracht leerlingen uitdaagt om met creatieve oplossingen te komen en dat dit in schril contrast staat met de uniforme paddestoelen die leerlingen maken bij een gemiddelde knutselopdracht op de basisschool. Vervolgens toont hij een beeld van een vroege Mondriaan, een boerderij in een herfstlandschap bij ondergaande zon. Hij vraagt ons het beeld te interpreteren aan de hand van een aantal typen kijkvragen die hij stelt: associatief, onderzoekend en aan de hand van beeldaspecten. Op de vraag of iemand beeldaspecten kan opnoemen, zoals die staan opgesteld in de kerndoelen voor kunstzinnige vorming, heeft niemand antwoord. Hij noemt vorm, kleur en compositie (wat overigens categorieën beeldaspecten zijn) en vertelt dat hij daar  niet veel mee doet in het basisonderwijs, terwijl dat juist houvast biedt aan leerkrachten bij het opstellen van een lessenreeks met beeldende vorming opdrachten. Daarna toont hij een foto van een kunstwerk uit 2005 van een opgezette vos met een jagershoed, een loopstok, mitella en een ei onder z'n rechterpoot. De werkvorm bij het beeld is om nu zelf vragen op te stellen, zodat de leerling gerichter en in meer detail leert kijken en vervolgens met een eigen interpretatie kan komen. Ook vraagt hij wat een praktische vervolgopdracht zou kunnen zijn binnen de kunstzinnige vakken of disciplines. Hij doet suggesties voor een taalles, dramales en tekenopdracht. Als laatste haalt hij het model van 21CS aan en vraagt ons te kijken welke van de 7 vaardigheden aan bod zijn gekomen tijdens deze kunstzinnige lessen. Samenwerkend leren en sociale vaardigheden door het werken in tweetallen en groepjes, culturele vaardigheden bij de interpretatie van de kunstwerken, probleemoplossend vermogen bij de opdracht bij het zoeken naar balans en beweging enzovoort. Alleen de ICT-vaardigheden zijn niet aan bod gekomen en daarvoor doet hij de suggestie om de werken via social media te bespreken. Een zwak voorbeeld naar mijn mening, maar de boodschap komt over. Kunst is een belangrijk middel om te werken aan de 21CS en zou meer plaats moeten krijgen in het onderwijs in plaats van dat het wordt het gezien als iets waar geen tijd voor is ten behoeve van taal en rekenen.

Een uitkomst van 'Samenwerkend leren'. De betrokken docenten hadden hierdoor een gesprek over hoe balans in het beeld gebracht kon worden. Of het gelukt is laten we maar even in het midden, maar het gesprek heeft zeker plaatsgevonden ;-)

Op weg naar onderwijs in 2032 - Kees Vreugdenhil

Kees Vreugdenhil neemt bij de start/opening van de studiereis de zaal mee met een blik vooruit in de tijd, het jaar 2032. In zijn lezing zal hij ingaan op het effect van het gebruik van ICT op het brein. Vreugdenhil haakt in op de aangekondigde presentatie a.s. zaterdag van Platform2032. De presentatie zal het eindadvies zijn van het Platform aan staatssecretaris Sander Dekker (Onderwijs, Cultuur en Wetenschap). De samenleving is voortdurend in ontwikkeling. De ingrijpende en structurele veranderingen hebben invloed op wat van burgers wordt verwacht. Wat betekent dat voor het onderwijs? Het Platform Onderwijs2032 boog zich over deze vraag en Vreugdenhil haakt aan met zijn blik op ICT en het brein.

Kees Vreugdenhil weet ons te verklappen dat er weinig nieuws onder de zon is. In deze presentatie daarom de highlights waar ons onderwijs zich op zou kunnen richten. De spreker legt zijn publiek de volgende adviezen voor voor:

• schaf vakken af en ga uit van cognitieve ontwikkeling
• hersenontwikkeling volgen, er zijn tal van onderzoeken die nieuwe inzichten op leren geven
• combineer de drie werkelijkheden (tastbare werkelijkheid, toegevoegde werkelijkheid, virtuele werkelijkheid)
• let op dat toegevoegde ICT niet een spelletje is, maar creëer hiermee de educatieve momenten, ja inderdaad, ICT is ook voor Vreugdenhil een middel tot leren en de attractiewaarde is altijd van korte duur en dient daarmee geen enkel doel
• 360 virtual reality is 360 graden leren, kortom met va is een breder beeld te creëren
• ervarend leren blijft en is geen trend die van het podium zal verdwijnen

Tijdens de presentie komen verschillende onderzoeken van het brein langs. Het belang tussen samenwerking van linker en rechter helft wordt benoemd. Op de stoelen liggen korte samenvattingen en geplastificeerde lijstjes om de toehoorders te herinneren aan de cognitieve niveaus tussen de 0 en 20 jaar. De periode waarin de hersenen zich volledig ontwikkelen. De papieren teksten lijken een tegengestelde metafoor van wat Vreugdenhil betoogd, benut de mogelijkheden van digitale middelen bij het leren.

Location: London, GB